Reisschema
 Dag 1: Michendorf
 Dag 2: Łódź
 Dag 3: Lunapark Łódź
 Dag 4: JuraPark Baltów
 Dag 5: L'viv
 Dag 6: Kiev
 Dag 7: Hidropark
 Dag 8: Kiev
 Dag 9: Kherson
 Dag 10: Feodosia
 Dag 11: Feodosia
 Dag 12: Kherson
 Dag 13: Chişinǎu
 Dag 14: Chişinǎu
 Dag 15: Sighișoara
 Dag 16: Sighișoara
 Dag 17: Tiszaders
 Dag 18: Tiszaders
 Dag 19: Tiszaders
 Dag 20: Tiszaders
 Dag 21: Boedapest
 Dag 22: Praag
 Dag 23: Lunapark Prague
 Dag 24: Belantis
 Dag 25: Thuisreis
 
Dag 10: Feodosia (феодосия)
 We're in Oekraine!
Een misverstand bij het ontbijt. Bij het inchecken gisteren moesten we al aankruizen wat we wilden gebruiken bij het ontbijt en hoelaat. We hadden op booking.com gelezen dat het ontbijt op de kamer was. Dat leek ons al vreemd want ze hebben een prima ruimte in het restaurant. Vanaf 8:30 zitten we dus braaf te wachten maar er gebeurt niets. Als we na 9 uur naar beneden lopen om poolshoogte te nemen zitten andere gasten al in het restaurant te ontbijten. Onze bestelling van de avond ervoor wordt meteen gebracht.

Vanaf Kherson is het nog maar een klein stukje voordat we de Krim inrijden. Toch is het volgens google maps nog zo'n vier-en-half uur naar de bestemming van vandaag: Koktebel aan de Zwarte zee. Het landschap van het schiereiland de Krim is niet of nauwelijks anders dan dat van het vaste land. Wel worden de wegen vanaf de splitsing tussen Simferopol enerzijds en Feodosia anderzijds weer een tandje slechter. Die vier-en-half uur gaan we dus bij lange na niet redden. Het zit meer richting de zes uur rijden.

Alle wegen op de Krim zijn tweebaans, inhalen gaat op de weghelft van het tegemoetkomende verkeer. Met de gaten die soms aan de zijkant van de weg opduiken wagen wij ons er zo min mogelijk aan. Een BMW stuift ons en de vrachtwagen voor ons voorbij en treft een enorm gapend gat aan de linkerkant. Uitwijken kan hij niet meer en dus stuitert de wagen over de weg. Hij rijdt nog wel verder maar zijn volgende stop zal het schadeherstel bedrijf zijn.

De Krim is het vakantiegebied voor de Oekraïners, de Russen en de Wit-russen. Het zal in de kustplaatsen flink toeristisch zijn en behoorlijk druk. We verwachten een soort Costa Brava maar voor een dag of zes uitrusten is daar niks mis mee. Bij een groot bord voor de helden van de Krim stoppen we voor wat foto's. Een Russische Lada met 5 inzittenden vertrekt net weer. Ik vraag één van de mannen of hij ook een foto van ons wil maken. Natuurlijk wil hij dat. En hij wil graag weten waar wij vandaan komen. Gallandia dus. Vriendelijk lachend stappen ze alle vijf weer in. Krimi charasjoo roept hij nog na, en Galladia tozje charasjoo. Wat een vriendelijke mensen hier, duidelijk in vakantiestemming.

Op een splisting vlak voor Feodosia fluit een agent hard op z'n fluitje als hij onze auto ziet. We stoppen netjes en rustig komt hij aangelopen. Volgens ons hebben we niets verkeerd gedaan maar helemaal gerust zijn we er niet op. Het gaat gelukkig heel vriendelijk en de man wil alleen het kenteken van de auto controleren. Als ik de verslagen van andere Oekraïne gangers lees is het een wonder dat we zonder bekeuringen zover zijn gekomen.

Het duurt nog tot vlak voor de aankomst in Koktebel voordat we bergen in beeld krijgen. Het plaatsje ligt erg fraai tussen de bergen en de zee. De kleine straatjes die we door moeten om bij het huisje voor de komende dagen te komen krioelen van de badgasten. We manouveren tussen de luchtbedden en koelboxen door. Dan blijkt het huisje helemaal niet bij de zee te liggen. Het is bovendien nogal klein, geen tweepersoons bed, de auto staat een eind bij het huisje vandaan en het ziet er allemaal niet erg gezellig uit met een hoge muur om het terrein heen. Na enig wikken en wegen en overleg met de zeer vriendelijke eigenaar van de huisjes besluiten we hier niet te blijven en in Feodosia te gaan kijken naar een hotel.

Thuis hadden we al even gekeken naar hotels in deze stad en Hotel Feodosia was me bijgebleven. Eerst maar even kijken hoe het erbij staat. Van buiten ziet het hotel er wel prima uit maar parkeren is ook hier lastig en het ligt ook niet direct aan zee maar een paarhonderd meter verder. Omdat we nu toch vlakbij zijn willen we eerst even naar het water lopen. Onderweg naar beneden treffen we een behoorlijke puinhoop aan. Dan stuiten we op een straatje vol met kraampjes met souveniers. Er is geen mogelijkheid om er tussendoor te lopen naar de zee toe, die 30 meter verder ligt. Meteen daarna weten we ook waarom. Met een luide toeter dendert er plots een goederentrein achter de kramen langs. Er loopt hier gewoon een spoorlijn langs het strand!

Dit wordt 'm dus niet. In een cafe met Wi-Fi starten we de laptop maar eens op om de opties te bekijken. Heel vrolijk worden we niet want het spoor loopt door de hele stad langs het water. Er is één hotel wat nog achter de spoorlijn ligt en daar rijden we eerst maar naartoe. Er is een zwembad en een restaurant en het ligt pal aan het zandstrand dus we wagen het erop. Betalen moet vooraf en kan alleen cash. We moeten dus, met spijkerbroek nog aan en met 35 graden buiten, eerst via een trap over het spoor lopen en het station zien te vinden waar een geldautomaat moet zijn. We besluiten eerst maar voor 3 nachten te betalen en dan wel verder te zien. Als alles is geregeld krijgen we de kamer te zien. Dat hadden we andersom moeten doen. De kamer is klein, het is er een graadje of 40 en we hebben uitzicht op de achtertuin waar de vuilcontainer staat en men 25 jaar geleden een stalen boot op het droge heeft gedumpt. Daarachter loopt de spoorlijn.

Gelukkig werkt de airco prima en krijgen we temperatuur binnen snel omlaag. Hellen regelt dat we in plaats van drie nachten maar twee nachten hoeven te blijven. Morgen bedenken we wel een plan hoe we het verder gaan doen.


Overgang van het vaste land naar de Krim.


Inhalen is hier niet aan te bevelen maar soms kun je niet anders. Deze vrachtwagen gaat wel erg traag.




Lange rijen met groente en fruit weer langs de weg.


Hoeveel tanks zouden er bij ons langs de weg geparkeerd staan?


Er staan flatgebouwen bij waar je niet heel vrolijk van wordt.


We hebben de Krim bereikt.




Veel mensen hebben een koe in de voortuin.


Eindelijk bergen in zicht.


Koktebel.