Reisschema
 Dag 1: Michendorf
 Dag 2: Łódź
 Dag 3: Lunapark Łódź
 Dag 4: JuraPark Baltów
 Dag 5: L'viv
 Dag 6: Kiev
 Dag 7: Hidropark
 Dag 8: Kiev
 Dag 9: Kherson
 Dag 10: Feodosia
 Dag 11: Feodosia
 Dag 12: Kherson
 Dag 13: Chişinǎu
 Dag 14: Chişinǎu
 Dag 15: Sighișoara
 Dag 16: Sighișoara
 Dag 17: Tiszaders
 Dag 18: Tiszaders
 Dag 19: Tiszaders
 Dag 20: Tiszaders
 Dag 21: Boedapest
 Dag 22: Praag
 Dag 23: Lunapark Prague
 Dag 24: Belantis
 Dag 25: Thuisreis
 
Dag 4: JuraPark Baltów
 We're in Polen!

Deze zondag gaan we verder naar Oekraïne en komen we voor het eerste deze vakantie een echte grensovergang tegen. We hebben op internet een aantal keer gelezen dat dit nogal wat tijd zou kunnen gaan kosten dus bedenken we eerst even waar we dat het beste kunnen doen. In ieder geval houden we het bezoek aan het Jurapark in Baltów maar kort, om niet al te laat in L'viv aan te komen.

Het Jurapark zelf is gemakkelijk te vinden. Het totale park is enorm groot en staat goed aangegeven op grote borden. Het bestaat uit een gedeelte met attracties, een bak voor paardrijden, een dierentuin, een rodelbaan en het jurapark zelf met de vele beelden van dinosaurussen. Omdat we niet lang blijven kunnen we het helaas niet allemaal bekijken.

Parkeren is hier al iets bijzonders. Eerst slingeren we met de auto door het hele park en worden we langs een aantal al volle parkeerplaatsen geloodst. Uiteindelijk wijst men ons naar de achtertuin van een oudere dame die naast het park woont. We laten de auto naast het huis van de mevrouw achter en betalen alvast 5 zloty. Dan blijken we precies naast het deel met de attracties te staan.

De attracties worden per stuk betaald en daarvoor moeten eerst muntjes (dino's) worden gehaald. Een ritje op de achtbaan kost 3 dino's. Daarvoor krijgen we dan wel 7 rondjes op deze baan die bestaat uit twee kleine lifts en twee helixen. In totaal maken we dus 21 cirkels rechtsom en dat is toch wel een beetje veel van het goede. De spullen die hier staan zien er wel allemaal erg netjes en goed onderhouden uit. Een stuk vrolijker allemaal dan het Lunapark van gisteren.

Als we de auto weer ophalen worden we weer vriendelijk geholpen door de bejaarde dame die voor ons het hek aan de andere kant van de tuin openzet. De weg terug naar de uitgang van het park is nog niet zo eenvoudig met de grote hoeveelheid verkeer dat nu juist in tegengestelde richting het park binnen komt stromen. Het lijkt op zondag een drukke dag te gaan worden hier maar wij hebben nog een flinke afstand te gaan.

Hoelang het stuk rijden is naar L'viv is niet helemaal helder. Google maps geeft 4 uur aan maar volgens onze Garmin is het zeker 6 uur. In de reisgidsen wordt het autorijden in Oekraïne al afgeraden maar in het donker rijden is helemaal niet verstandig. We gaan het wel zien. Het zijn in dit deel van Polen alleen secundaire wegen en erg snel gaat het dus niet. Ook al omdat het ene dorp na het andere dorp wordt doorkruist, waar de maximum snelheid op 60 km/u ligt. Maar het is mooi weer dus we rijden de hele weg met het dak eraf en dan is het heerlijk toeren door dit landschap.

Bij een wat grotere plaats stoppen we voor wat boodschappen en gaan we op zoek naar een picknickplaats. Een paar dorpen verder kunnen we naast de kerk in de schaduw tussen de eekhoorns onze lunch nemen. Dit begint echt op vakantie te lijken hoor.

Na een paar uur rijden komen we bij Jaroslaw aan. Volgens Garmin kunnen we hier zo de A4 op richting de grensovergang bij Korczowa maar de toerit tot de snelweg is nog niet aangelegd. Het is zelfs niet duidelijk of de A4 zelf al wel gereed is. Na enig zoekwerk besluiten we om Garmin te vertellen dat we de snelwegen willen vermijden. Daarop komen we direct op een stuk onverharde weg terecht tussen de bouwwerkzaamheden voor de snelweg. Iedere twee minuten zie ik de aankomsttijd met een minuut verhoogd worden. Dat schiet niet op zo. Uiteindelijk komen we terecht bij Przemysl, zo'n 30 km vanaf Jaroslaw, áls je de juiste weg te pakken hebt. Daarvandaan is het weer een normale secundaire wag naar de grensovergang bij Medyka.

Het is inmiddels half 7 als we bij Medyka aankomen. De rij auto's voor de grens is gelukkig niet al te lang en vrachtverkeer is er niet op zondag. Af en toe komt er iemand met een geel jasje aan naar de rij auto's gelopen, deelt witte briefjes uit en dan mogen er weer een paar auto's doorrijden. Op het briefje is het kenteken van de auto geschreven en het aantal inzittenden.

Na een half uur zijn wij aan de beurt en rijden we 200 meter door en sluiten weer aan bij de volgende rij auto's. Iedere paar minuten starten we allemaal de motor weer en schuiven we één auto door. Na drie kwartier zijn we bij een poortje aangekomen en hebben we de Poolse paspoortcontrole. Achterbak open, even kijken, paspoorten in de computer invoeren, kenteken van de auto invoeren, stempel op het witte papiertje en we kunnen verder. 200 meter verder komen we opnieuw dezelfde rij auto's tegen.

Ook hier schuift het weer heel langzaam door totdat we bij de Oekraïeense controle komen. Weer de achterbak open en met de paspoorten en het kentekenbewijs bij het controlehokje langs. Alles wordt ook hier weer ingevoerd, stempel erbij op het briefje en we denken klaar te zijn. Helaas, we mogen de auto 10 meter verplaatsen maar dan volgt de douane controle nog. De paspoorten worden weer ingenomen en met het kentekenbewijs mee naar binnen genomen in het volgende hokje. Voor de derde keer wordt een vluchtige blik op de inhoud van de kofferbak geworpen. We wachten nog een kwartiertje en dan komen de papieren weer naar buiten. Stempel erbij op het witte briefje en dan zijn we echt klaar. Bij het wegrijden komen we bij een slagboom waar alleen het witte briefje wordt ingenomen. Dit blijkt de laatste controle te zijn of we wel netjes langs alle hokjes zijn geweest.

Het hele circus heeft zo'n 2 en half uur gekost. Het kan slechter zo lezen we in sommige andere verslagen op internet. Wel is het intussen donker aan het worden. Het wordt dus toch op de eerste dag al autorijden in Oekraïne in het donker. Ondertussen maar even het hotel gebeld dat het wat later wordt maar dat is gelukkig geen enkel probleem.

Het rijden naar L'viv gaat verder zonder problemen, al staan we heel even bij de receptie van het verkeerde hotel. 12 km verderop is de juiste afslag en dan moeten we nog 1,5 km over onverharde weg met volgeregende gaten. Bij het poort van het hotelkomplex wordt door de wacht eerst iemand opgetrommeld die het hek in de gaten kan houden en de man springt vervolgens zelf op de fiets om ons naar het hotelgebouw te leiden. Daar moeten we nog even op een bankje plaatsnemen en komt een dame van het hotel ons naar de kamer begeleiden. We lopen achter haar aan door een biljardkamer waar een half ontklede kerel op een bank ligt te bellen. De kamer stelt niet heel veel voor maar ach, we lopen dus terug naar de auto om de koffers naar de kamer te zeulen.

Dan missen we toch een aantal zaken in de kamer die er volgens de boeking wel zouden moeten zijn. Ook is er geen warm water om te douchen en spoelt de wc niet door. Na een blik op de kaart van het complex blijken we helemaal niet in het hotelgebouw te zitten maar in een annex aan de achterkant van het park. Dus springen we nog maar een keer in de auto om te kijken waar het echte hotel zich bevindt. Daar treffen we de dame weer die ons de sleutel heeft gegeven. Hellen legt uit dat dit niet is wat we hebben gereserveerd en na een hoop gezucht en gesteun en de hulp van een collega wordt een sleutel van een hotelkamer op de 2e verdieping tevoorschijn gehaald.

Dit lijkt weer meer een bezemkast met 2 aparte bedden en is ook niet wat we op de site van booking.com hebben gezien. Nog meer gezucht en gedoe en dan besluit men ons maar de suite te geven op de begane grond. Ondertussen is Hellen al teruggegaan naar de annex om de koffers weer in te pakken en op te halen. Het is dan inmiddels al wel 2 uur in de nacht als we eindelijk een kamer naar tevredenheid hebben. Hier houden we het in ieder geval wel 2 nachten vol.


Parkeren in de tuin van een Poolse buurvrouw.


6 dino's voor een ritje achtbaan.


Dit is 'm dan. De Kolejka Gorska.


Verder nog een hoop kleurrijke attracties.


Botsbootjes.


Er wordt hier paardrijles gegeven.




Een prima lunchplek gevonden.


Karpatka!


Dan weer een paar uur door het Poolse landschap toeren.


Sla rechts af en ga de veerboot op. Pardon? Kennelijk vindt Garmin dit de kortste weg ...


Daar komt het bootje al aan.


In de rij voor de Poolse paspoortcontrole.


Bijna in Oekraïne, nog maar anderhalf uur aanschuiven.


Hierop moeten we stempels verzamelen voordat we het land in mogen.


Anderhalve kilometer door het stof in het donker.