Dag 8: Kiev (Київ)

Op de agenda van vandaag staat eerst flink uitslapen en daar houden we ons goed aan. We wachten ook even het heetst van de dag af voordat we naar de mall naast het hotel lopen. Het aanbod valt er nogal tegen, het enige wat we kopen is een nieuw bedeltje van Thomas Sabo voor de armband van Hellen. Ze verkopen er ook koksmessen van Shun maar die zijn nog een stuk duurder dan bij ons en beginnen bij zo'n 200 euro.

Dan is het weer tijd voor de metro, deze keer niet de heuvel op naar station Universitét maar proberen we station Wokzal te vinden. Wokzal is het treinstation en op zich gemakkelijk te vinden. De ingang van de metro een stukje moeilijker. Normaal gesproken vind ik reizen per metro erg fijn maar met deze temperatuur en deze drukte is het een stuk minder prettig. Ook deze keer staan we op elkaar gepakt en geplakt. Als er iemand uit moet en wij blokkeren de weg naar de deur dan wordt er netjes gevraagd of wij ook uitstappen. Bij 'da' blijft men wachten en schuiven de mensen achter ons aan naar buiten. Bij 'njet' wurmen ze zich eerst om ons heen.

Na een overstap komen we uit bij station Poshtova ploshcha. Daarvandaan gaat een klein bergwagentje omhoog, de zogenaamde Funiculer, voor het luttele bedrag van 2 hrivna (20 eurocent).

Doel van deze onderneming is de Andriyivski Uzviz ofwel St. Andrews Afdaling, een straatje tegen de berghelling met uitzicht op de rivier en met fraaie gebouwen aan weerszijden. Bovenaan bevindt zich ook St. Andrew's Church, die zowel van binnen als van buiten de moeite waard is van het bezichtigen. De afdaling zelf is een prachtige en gezellige route. Langs de weg staan vele kraampjes met kitscherige souvenirs maar er zitten ook leuke spullen tussen. Een man staat tekeningen met poezen te maken en die zien er vrolijk uit. Ze blijken 25 hrivna te kosten dus zoeken we twee leuke uit om mee naar huis te nemen.

Het Chernobyl museum moet hier ook in de buurt zijn en we gaan op zoek. Met de kaart (waar de locatie niet juist te zijn weergegeven) en het adres (wat ook niet klopt) komen we er niet en dus moeten we een paar keer vragen en heen en weer lopen. Als we eindelijk de ingang hebben gevonden is het museum al een half uur gesloten ... zonde van de zoektocht dus.

Tenslotte gaan we nog een keer de metro in om naar het Maidan Nezalezhnosti, het onafhankelijkheidsplein te gaan. Het is hier een gezellige drukte en we zijn niet de enige toeristen. Hellen krijgt al snel twee duiven op haar schouders en ik moet een foto maken. De man zegt dat ik er bij moet gaan staan en hij maakt wel een foto van ons beiden. Ik begrijp wel dat dit geld gaat kosten en wil weer verder lopen maar het is al te laat: 100 hrivna betalen zegt ie. Nou had ik hem best wel iets willen betalen maar 10 euro voor een foto die ik zelf nog moet nemen ook gaat te ver. De man begint stampij te maken maar we lopen stug verder en uiteindelijk druipt ie af. Ik vraag me af hoeveel mensen toch die 100 hrivna ophoesten.

We maken nog een rondje over het plein en gaan dan bij een willekeurig restaurantje buiten op het terras zitten. Het tentje blijkt de Krim te heten. Toevallig gaan we morgen die kant op.


Schjoppink Moll. Niet echt veel aantrekkelijke waar daarbinnen.


Een nieuw Sabo bedeltje: de cabrio.


Onderaan de heuvel bij Poshtova ploshcha.


De Funiculer scheelt ons een heel stuk naar boven klauteren. Het is wel snoeiheet in het trammetje.


De twee wagens passereren elkaar halverwege. Ze hebben beiden een eigen kabel.


St. Andrew's Church.


Vanaf de kerk een mooi uitzicht over een deel van de stad.


Andriyivski Uzviz van boven af gezien.


Eén van de twee tekeningen die mee naar huis gaat.


Nog een deel van de afdaling. De renovatie is nog niet helemaal gereed.


Op zoek naar het Chernobyl museum.


Gevonden maar gesloten.


Op Khreshchatyk straat, onderweg naar het onafhankelijkheidsplein.


Het is nog steeds vrij warm in de stad.




Deze foto kost dus 10 euro.


Het symbool van de onafhankelijkheid van Oekraïne.